Werken is...

absoluut geen pretje. Ik mis school zelfs. Ik mis het heen en weer reizen naar de binnenstad van Utrecht om vervolgens de mooie oude gebouwen van de Universiteit binnen te lopen. Ik mis het zuchtend naar buiten lopen als we 10 minuten pauze kregen tijdens een dodelijk saai hoorcollege.  Ik mis het om na college naar de Stairway te gaan om een drankje te drinken en zogenaamd te brainstormen over het nieuwe project. (wat uiteindelijk toch eindigde in eindeloos lullen over van alles en nog wat, als het maar niet over het project ging)


En nu, nu werk ik 3 a 4 dagen per week bij Filmclub Vinkeveen. Op zich niets mis mee hoor, het is een redelijk baantje. Ik heb nog steeds de kans om op deze manier dagelijks met film bezig te zijn, iets wat mij toch altijd zal liggen. Ik vind het heerlijk om mensen een stap opzij te laten maken en een film mee te  geven waar ze anders nooit voor gekozen hadden. Helaas werkt het 9/10x niet zo. Nee, men pakt toch de Hollywood films eruit en laat de film met de buitenlandse (lees: niet Engelse of Nederlandse) titel staan.


Ik heb nog veel meer te vertellen, echter (ja je raadt het al) moet ik nu werken.

Play the hand you were dealt

Altijd als ik kijk naar van die True Hollywood Stories voel ik me nutteloos. Tientallen acteurs, actrices, zangers, zangeressen en modellen hebben zich omhoog gewerkt naar de top. Zoals Hilary Swank. Van trailertrash naar Oscar winnend actrice.


Zinnetjes als; "She gave up everything"
en; "No one expected more from her than Hilary herself"
geven het gevoel alsof een gewoon leven niet goed genoeg is.

Wake and be fine - Okkervil River

Wake and be fine. De nieuwe single van Okkervil River van het, nog komende, album I Am Very Far. Heb het nu verscheidene keren geluisterd en er zijn toch een paar regels van het nummer dat bij me blijven hangen.


"Can we wake and be fine
We still got time
To wake and be fine"


Want hebben we dat niet allemaal? Momenten dat we willen slapen om vervolgens weer wakker te worden  zonder de zorgen van gisteren?


Naast het feit dat het nummer weer een heerlijk mooie tekst heeft waar je, je eigen interpretatie op los kunt laten, is het ook muzikaal gezien weer een festijn. Er wordt fijn gespeeld met het tempo en Will Sheff's stem is dat fijne rauwe randje niet kwijtgeraakt. Ik kijk uit naar het nieuwe album en naar het optreden van 4 april!

No easy way down.

Veel te laat, geen thee meer.
Te koud om onder mijn deken vandaan te komen.
Lege gedachtes, als die bestaan, schieten door mijn hoofd.
Hoe leger, hoe sneller. Minder gewicht. Liever wil ik slapen.




And I know it isn't very easy
When you find yourself alone
And I know it isn't very easy
When each road you take is just one more mistake,
There's nothing to break your fall
And no one to bring you back home…

We all like to climb to the heights, dear
Where our fantasy world can be found
But you must know in the end, when it's time to descend
There is no easy way down.